کاش می شد تنهائی ها رو پس زد،
در پس کوچه های ساکت شب قدم زد،
کاش می شد بودن رو تجربه کرد و
در غم ها خنده ها رو بیدار کرد،
کاش می توانستم غم ها رو فراموش کنم ، یا که
در آغوش ماه خودم رو پنهان کنم،
کاش این کاش ها دیگر نبود،
کاش در این دنیا دیگر منی نبود،
خسته ام از این خونه تاریک،
کاش می گذشتم از این کوچه باریک،
دلم از این تنهائی می ترسد،
دلم از این بی کسی میلرزد،
در این سکوت خلوت دنیا ،
دلم از این بی کسی دارد می سوزد...
این شعر را گفتم واسه شما که درد جدایی را چشیدید
چه سخته عاشق زندگی باشی
ولی تنها تو این راه قدم برداری
چه سخته عاشق خنده باشی
ولی سهمت از دنیا چیزی جز گریه نباشه
چه سخته عاشق گرمای عشق باشی
ولی قلبت از خالی بودنش یخ ببنده
چه سخته عشق و محبت و گدائی کردن
ولی شکستِ غرورت رو تماشا باشی
چه سخته به ظاهر آروم بودن
ولی در دل طوفانی از درد و غم باشی
و چه سخته صادقانه عاشق بودن
ولی از عشق چیزی جز نیرنگ ندیده باشی
اون روز برفی وقتی گفتی دوستت دارم ، باورم شد که بذر عشق تو قلبم کاشته شد، اون روز بهاری وقتی بوسه زدی به دستم، باورم شد که دستامم واست عزیزه، اون روز گرم تابستون، وقتی گفتی اگه من نباشم میمیری، باورم شد که دارم یه عشق واقعی رو تجربه می کنم، اون روز بارونی وقتی گفتی عاشق کسی دیگه شدی، باورم شد که عشق چیزی جز هوس و دروغ نیست...
اما ای کاش قبل از عاشق شدن می فهمیدیم عشق یعنی چی، به چی می گن عشق، و به کی می گن عاشق، می خوام عاشق باشم، عاشق تو که از همه خوب ترینی، و پاک ترین، عاشق تو که عشق رو به من یاد دادی، و گذاشتی باور کنم همه مثل هم نیستن...
این چه زندگیه، امروز دلگیری، فردا سرشار از عشقی، امروز بیقراری واسه فردا، فردا در حسرت دیروز، امروز شکست خورده در عشق، فردا درگیره عشق تازه، امروز کینه داری، فردا پر از عاطفه، امروز میگی واسش میمیری، فردا میگی بی خیالش، امروز به دیگرون می خندی، فردا به خودت، امروز به حال دیگری گریه میکنی، فردا به حال خودت...
نمیدونیم چی می خوایم تو دنیا ،یا به دنبال چی یا کی هستیم؟ کاش می دونستیم به کجا باید بریم، تا کجا باید پرواز کنیم،اصلا تا کجا مجازیم پرواز کنیم؟، می خوام همه با هم پر بکشیم، عشق رو تجربه کنیم، می خوام شادی هارو شریک بشیم، می خوام بدونم کی عاشقه و می خواد لذت این حس رو با دیگرون هم شریک بشه، منتظر نظرات شما پاک دلان هستم....